ಹೀಗೂ ಉಂಟು

ನೀನೆಂದರೆ ನನಗಿಷ್ಟ
ನೀನಿಲ್ಲದಿರೆ ಬಲು ಕಷ್ಟ

ಬಿಟ್ಟಾ ನೋಡಿ
ಡೋಂಗಿ ಡೈಲಾಗು

ಅದೆಲ್ಲಿತ್ತೋ
ಎಕ್ಕುಟ್ಟಿದ ಪ್ರೀತಿ

ಹಂಗಂಗೆ
ಹರಕೊಂಡು ಹೊಂಟೋಯ್ತು.

ಸುತ್ತಿದರು
ಹೊಟೆಲ್ಲು, ಸಿನಮಾ,ಪಾರ್ಕು ಒಂದೂ ಬಿಡದೆ.

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಒಂದಿನ
ಢಮಾರ್ ಅಂತು ನೋಡಿ ಪ್ರೀತಿ

ಎದ್ದೆನೋ ಬಿದ್ದೆನೋ
ಅಂತ ಅವ ಕಾಲ್ಕಿತ್ ಓಟಾ!

ಯಾಕೆ?
ಕಾರಣ ಅವಳದೇ ಚಪ್ಪಲಿ ಕೈಗೆ ಬಂದಿತ್ತು

ಇದೇ ಮಾಮೂಲಿ
ಹರೆಯದ ಪ್ರೇಮ ಕಥಾಯಣ

ಹೌದೆಂದರೆ ಹೌದನ್ನಿ
ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಮುಚ್ಕಂಡೋಗಿ

ಏನು ಅಂದ್ರಾ?
ಅದೇ ಕಣ್ಣು ಬಾಯಿ.

ಯಾಕಂದ್ರೆ
ಪಾಪ ಅವರ ಗೋಳು ಅವರಿಗೆ

ನೋಡೋರ ಕಣ್ಣಿಗೆ
ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋದು ತಪ್ಪು

ಆದರೆ ತಪ್ಪು ಯಾರದ್ದು
ಎಲ್ಲಿ ಏನಾಯ್ತು ಯಾರೂ ಯೋಚಿಸೋದಿಲ್ಲ.

ಸರಿಯಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆ
ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೀಡಿ ತಿದ್ದಿ ತೀಡಿ ಬೆಳೆಸಿ

ಮತ್ತೆ ಉದ್ವೇಗದ ಹಾದಿ
ತುಳಿಯೋ ಕೆಲಸ ಅವರೆಂದೂ ಮಾಡೋಲ್ಲ.

ಪ್ರೇಮ ಪ್ರೀತಿ ಕುರುಡಲ್ಲ
ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿದು ನಡಿರಲ್ಲ.

ಬದುಕಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಇರಬೇಕು
ಅದಿಲ್ಲದೇ ಬಾಳೇ ಇಲ್ಲ.

ಚಂದದ ನಡೆ ನಿಮದಿರಲಿ
ಅಂದದ ಸಮಾಜ ನಮದಾಗಲಿ.

28-3-2018. 2.45pm

Advertisements

ಪೆಣ್ಣು

ಕಡುಕೋಪದಲಿ ಪೆಣ್ಣು
ಜಟೆಪಿಡಿದು ಚೆಂಡಾಡಲು
ಉದರದೊಳಗಿನರಕ್ತಖಾರಿ
ಎದ್ದೋಡಿದ ಧೀರ॥

ಎಲೆಲೋ ರಕ್ಕಸಾ
ಎನ್ನಮಂದಲೆಯತೀಡಿ
ಮರುಳುಮಾಡಲುಬಂದೆಯಾ
ನಾನಾಗೆಲ್ಲಮರುಳಾರ್ಪಪೆಣ್ಣಲ್ಲವೋ॥

ಒಡಲಾಳದರಕ್ತಸುರಿಸಿ
ಹೆತ್ತಮ್ಮನಡೆದಿಹನೆಣ್ಣುನಾನು
ಬರಿಭೋಗದೈಸಿರಿಗೆಬದುಕಕಟ್ಟಲುಬಂದಿಲ್ಲ
ಇಟ್ಟೆಜ್ಜೆಯನಿಂದಿಡಲಾರದಪೊಣ್ಣುನೀಕೇಳು॥

ಇದ್ದರೆಸೊಗಸಾಗಿರುವೆನಿನ್ನರಸಿಯಾಗಿ
ದುಷ್ಟಬಾಲವಬಿಚ್ಚಿಲಧಿಕಾರನೇರಿದೇಯೋ
ಕಾಳಿರುದ್ರಕಾಳಿಯಾಗಿಬಂದು
ರುಂಡಚಂಡಾಡುವುದುನಿಶ್ಚಿತ॥

ಪೆಣ್ಣೆಂದರಮೃತವಹುದಹುದು
ಒಲಿದರೆನಾರಿಮುನಿದರೆಮಾರಿ
ಇದನರಿತುನೀಮುಂದಡಿಯಿಡು
ಪೆಣ್ಣೆಂದರೆಬರಿಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲವೋ॥

16-3-2018. 7.48pm

ವಾಸ್ತವ

ಹೆಜ್ಜೆ ಮೂಡದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ
ಸತ್ತು ಮಲಗಿದ ಬಿಕ್ಕುಗಳೆಷ್ಟೋ
ಲೆಕ್ಕ ಇಟ್ಟವರಾರು?

ಜನಜಂಗುಳಿಯ ನಡುವೆ
ಅಂಗೈಯ್ಯಗಲ ಹೊಟ್ಟೆಗಾಗಿ
ಪರದಾಡುವ ಹಸಿದವರೆಷ್ಟೋ.

ಜೀವದ ಹಂಗು ತೊರೆದು
ಊರಗಲ ಕಣ್ಣ ನಿಟ್ಟು
ದೇಶ ಕಾಯುವ ಸೈನಿಕರೆಷ್ಟೋ.

ಇಲ್ಲಿ ಅನುದಿನವೂ ಕಾದಾಟ,ಬಡಿದಾಟ
ಅಧಿಕಾರದ ಲಾಲಸೆಗಾಗಿ
ಮಾತು ಮರೆತು ಮೌನ ಮುರಿದು.

ಪದೋನ್ನತಿಯ ಗದ್ದುಗೆಯೇರಲು
ಇನ್ನಿಲ್ಲದ ಧಾವಂತ ಖರಾಮತ್ತು
ನ್ಯಾಯ ದೇವತೆಗೆ ಕಪ್ಪು ಪಟ್ಟಿಯೇ ಗತಿ.

ಯಾರು ಆಳಿದರೇನು ರಾಜ್ಯ
ಸುಂಕದವನ ಹತ್ತಿರ ಸುಃಖ ದುಃಖ
ಹೇಳಿಕೊಂಡರೆ ಸುಂಕ ಕೊಡದಿರೆ ಬಿಡುವನೇ??

17-5-2018. 12.11pm

ಅರ್ಥ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಹಾಳೆ

ಮತ್ತದೇ ಮೌನ
ಎದೆ ತಿವಿಯುವ ಈಟಿ ಸದಾ ಚೂಪು ಚೂಪು
ಮೊಂಡಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಎಷ್ಟು ಚುಚ್ಚಿದರೂ
ಈ ನೋವಿಗೂ ಬೇಕಂತೆ ನಂಬಿಕೆಯ ಅವನು
ಅಕ್ಕಸಾಲಿಗ ಇರುವುದು ಹೌದೆ?
ಒಂದಿನ ಕೇಳಿತು ಮೀಟಲು
ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು?
ಅಂದೆ.

ಈಗೀಗ ಇರುವುದೆಂಬ ನಂಬಿಕೆ
ಸತ್ತು ತಳ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿರುವಾಗ
ಇರಬಹುದೆಂದು ಹೇಳಲೂ ಉಸಿರಿಲ್ಲ ಜೀವಕೆ
ತಟಸ್ಥ ಮೌನ ಒದ್ದಾಡಿ ಕಿರುಚಾಡಿ
ಹೊಗೆ ಹಾಕಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಲುಪಿರುವಾಗ
ನಂಬಿಕೆಯ ಬೆನ್ನು ಹತ್ತುವುದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ.

ಆದರೂ ಒಂದಷ್ಟು ಉಡಾಫೆ ಸೊಲ್ಲು
ಬಹುಶಃ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕಿರಬೇಕು
ಹೀಗಂದುಕೊಂಡೇ ಬದುಕು ವ್ಯಂಜನ
ಮತ್ತದು ಅನಿವಾರ್ಯವೂ ಹೌದು.

ಶಾಸ್ತ್ರ ಪುರಾಣ ಹರಿಕಥೆ
ಎಲ್ಲ ಕಲಸುಮೇಲೊಗರವೀಗ
ಒಂದಷ್ಟು ಕೂಡಿಟ್ಟ ಕಾಸು ಖರ್ಚು
ವ್ಯರ್ಥ ಕಾಲಹರಣ
ಜೊತೆಗೆ ಕಳಕೊಂಡ ಸಂಕಟ.

ನೆಮ್ಮದಿ ಕಾಣದ ಮನಸ್ಸಿನ ಮಾತು
ಕೇಳುವವ ಯಾರು?
ಮನ ಮೌನದ ಗೋಡೆ ತಿವಿದೂ ತಿವಿದೂ
ಸಹನೆ ತಾಳ್ಮೆ ಸಮಾಧಾನ ಎಲ್ಲ ಸವಕಲು ನಾಣ್ಯ.

ಮತ್ತೂ ಬಿಡದು ಅದೇನೊ ಹುಡುಕಾಟ ಪರದಾಟ
ಆಗದಿರುವ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಮತ್ತದೇ ನಿರಾಸೆ
ಬಟಾಬಯಲು ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲದ ಗೋಡೆಯಲ್ಲಿ
ಕಪ್ಪು ಚುಕ್ಕಿಗಳದ್ದೇ ನರ್ತನ
ಸೋಲು ಸೋಲು ಸೋಲು
ಕಬ್ಬಿನ ಸಿಪ್ಪೆಯಂತಾಗಿದೆ ನಂಬಿಕೆ ಸತ್ತು.

ಈಗೀಗ ನಂಬಿಕೆಯೆಂಬುದು
ಅರ್ಥ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಹಾಳೆ
ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ನಂಬುತ್ತಲೇ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಜೀವನ
ನೋವಿನ ಹೆಗಲೇರಿ!!

20-3-2018. 2.31pm

ಸಂಬಂಧ

ಕಾಜಾಣಕೇನು ಗೊತ್ತು
ಕೋಗಿಲೆಯ ಹಿಕ್ಮತ್ತು
ಇರುವುದೆಲ್ಲವು ತನದೆಂದು
ಇಂಗಳಕನ ಕಣ್ಣಿಂದ
ಒತ್ತಟ್ಟಿಗೆ ಜೋಪಾನ ಮಾಡಿ
ಕಾವು ಕೊಟ್ಟು ಮರಿ ಮಾಡಿ
ರೆಕ್ಕೆ ಸೋಲುವವರೆಗೂ ಹಾರಾಡಿ
ಪಿಂಡ ಇಡುವ ಮನೆಯ ಲಡ್ಡು
ಮರಿಗಳಿಗಿರಲೆಂದು ಸಿಕ್ಕಾಗ
ಕೂಗಲೂ ಆಗದಷ್ಟು
ಬಾಯೊಳಡರಿಸಿಕೊಂಡು
ತುತ್ತು ತುರುಕುವಾಗಲೂ
ಅರಿವಾಗದದಕೆ ಪಾಪ!

ರೆಕ್ಕೆ ಪುಕ್ಕ ಗರಿಗೆದರಿ
ಇನ್ನೇನು ಹಾರಲು ಅಣಿಯಾಗಿ
ಕೆಂಪಡರಿದ ಎಲೆಗಳುದುರಿ
ಚಿಗುರು ತಾ ಬರುವಾಗ
ವಸಂತ ಮಾಸದ ಸಂಭ್ರಮ
ಮರಿಗಳ ಕಂಠದಲಿ
ಸುಶ್ರಾವ್ಯ ಕುಹೂ ನಿನಾದ
ಬೆಸ್ತು ಬಿದ್ದ ಕಾಜಾಣ
ಸಿಟ್ಟಲಿ ಹೊರಗಟ್ಟಿದರೂ
ಅವಕಿಲ್ಲ ವ್ಯವದಾನ
ಸಾಕಿದ ಜೀವಕೆ ಮಾತ್ರ
ಒಳಗೊಳಗೆ ಅಸಮಾಧಾನ.

ಎಲ್ಲಿ ನನ್ನ ದೇಹ ಹಂಚಿಕೊಂಡ
ಮರಿಗಳು ಅವೂ ಪುಕ್ಕ ಬಲಿತು
ಹಾರಿಹೋಗಿಬಿಟ್ಟವೆ?
ಸಹವಾಸ ದೋಷ
ನನ್ನತನಕೆ ಬೆಲೆ ಎಲ್ಲಿ?
ಕಪ್ಪು ಕಾಜಾಣ ಉಲಿಯುವುದು
ಹಾರಿ ಹಾರಿ ಸೋತ ರೆಕ್ಕೆ
ಕಸುವು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದೆ
ಗೂಡು ಬರಿದಾಗಿದೆ
ಜೇಡ ತನ್ನ ಬಲೆ ಹೆಣೆಯುತ್ತ ಸಾಗಿದೆ
ನನ್ನೊಳು ನಾ ಬಂಧಿ
ಮಿಸುಕಾಡುವ ಮನ ಕಟ್ಟಲು
ಕಾಗೆಗಳ ಕೂಗಬೇಕೆನಿಸಿದೆ
ಕೂಗಿದರೂ ಬರಲಾರರು
ಕಾರಣ ನನ್ನ ಕೈ ಬರಿದಾಗಿದೆ.

ಇರುವುದೆಲ್ಲವ ಬಿಟ್ಟು
ಇರದುದಕೆ ಆಸೆ ಪಡಲಿಲ್ಲ
ಫಲ ಬಲಿತ ಕಾಯಿಗಳ
ಹಣ್ಣಾಗುವುದ ಕಾದಿದ್ದೆ
ರೆಕ್ಕೆ ಬಲಿತ ಕಾಲಕೆ
ಗರಿಗೆದರಿ ಹಾರಿ ಹೋಗುವವೆ?
ಕಲ್ಪನೆಗೂ ನಿಲುಕದು ಸತ್ಯ
ಆದರೆ
ರಕ್ತ, ಮಾಂಸದೊಳಗಣ
ಕರುಳ ಸಂಬಂಧ
ಕಡಿತಗೊಳಿಸುವುದೂ
ಅದರಷ್ಟೆ ಮಿಥ್ಯ.

21-12-2017. 7.37pm

ನಿಜವಾದ ವಿರಾಗಿಗಳು ನಾವು..

(ನಿನ್ನೆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಶ್ರೀ ಹಂದ್ರಾಳ್ ಕೇಶವ ರೆಡ್ಡಿಯವರ ಕವನ ಓದಿ ನನಗೂ ಮನ ಕಲಕಿ ಬರೆದ ಕವನವಿದು)

ಬೀಳಬಹುದು ನಾಳೆಯೇ ನಮ್ಮ ಹೆಣಗಳು
ಹೊಟ್ಟೆಯ ಹಸಿವು ತಾಳಲಾಗದೇ
ಅಥವಾ ಕುಡಿಯಲು ಗುಟುಕು ನೀರಿಲ್ಲದೇ
ಬನ್ನಿ ಬಲಾಡ್ಯರೆ ನಮ್ಮ ಹೆಣಗಳಲೂ
ಒಂದಷ್ಟು ಕಾಸು ಕವಡೆ ನಿಮಗೆ ಸಿಗಬಹುದು
ಹುಡುಕಿ ಬೇಗ ಇದಕೊಂದು ತಂತ್ರ ಮಂತ್ರ.

ಏಕೆ ನಿಮಗಿದರಿಂದ ಕಾಸು ಹುಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಖರಾಮತ್ತು
ಎಂದು ನಾವಂತೂ ಕೇಳುವುದೇ ಇಲ್ಲ
ಏಕೆಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕಾರ ಮಾಡಲು
ಈಗಿನ ಮಂದಿಗೆ ವ್ಯವಧಾನವೂ ಇಲ್ಲ, ಸಮಯವೂ ಇಲ್ಲ,
ಇವೆಲ್ಲ ಮೂಢ ನಂಬಿಕೆ, ಪುರೋಹಿತರ ಅಭಾವವೆಂಬ ನೆವ
ಈ ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ತೊಲಗಿ ತಮ್ಮ ಧ್ಯೇಯ ಬೇಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ
ಒಂದಷ್ಟು ಮಕ್ಕಳು ಹುಟ್ಟಿ ಸಂಪ್ರದಾಯವೆಂಬುದು
ಕೆಟ್ಟು ಕುಲಗೆಟ್ಟು ಹೋಗಿದೆ!

ಮೊನ್ನೆ ಅದ್ಯಾವನೊ ಕೈಲಾಗದ ಹೆತ್ತ ತಾಯಿಯ
ಮೆಟ್ಟಲತ್ತಿಸಿ ಮೇಲಿಂದ ದೂಡಿಲ್ಲವೆ?
ಇನ್ನೂ ಹತ್ತು ಹಲವು ನಿಧರ್ಶನ ಗೋರಿಗೆ ತಳ್ಳಲು
ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗಲೇ ಸತ್ತು ಸತ್ತು ಬದುಕುವ ಹೆಣಗಳು
ಕೈ ಜೋಡಿಸುತ್ತಿರುವ ನಿಮ್ಮಂಥವರಿಗೂ
ಸಾಪ್ಟಾಂಗ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಹೋಗಲು ತಯಾರಿದ್ದೇವೆ.

ಬದುಕಿನ ದಿನಗಳ ನೆನೆದು ಪರಿತಪಿಸುತ್ತ
ನಾಳೆಯ ಕಿಂಡಿಯಲಿ ಬೆಳಕ ಹುಡುಕುವ ಕನಸು
ಮಗ ಬರುವನೆ? ನಮ್ಮ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದೆ?
ರಾಜ್ಯವನಾಳುವ ಧೀಮಂತರು ನಮ್ಮ ನೆರವಿಗೆ ಬರಬಹುದೆ?
ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕು ಕೊನೆಗಾಲದಲ್ಲಾದರೂ ಕಾಣಬಹುದೆ?
ಇವೆಲ್ಲಾಗಲೇ ಸತ್ಯವಾಗಿಯೂ ಸತ್ತು ಕೆರೆ ಕಂಡಿರುವಾಗ
ಮಾತಿದ್ದೂ ಮೂಕರಾಗಿದ್ದೇವೆ ಚಿಂತೆಯನ್ನೆಂತೂ ಮಾಡದಿರಿ
ಇರುವುದೆಲ್ಲವ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಡಲು ನಿಂತ
ನಿಜವಾದ ವಿರಾಗಿಗಳು ನಾವು!!

22-2-2018. 10.39am

ಹಲವು ಭಾವಗಳು

ಇರು
ನಾನೂ ಬರುವೆ
ನೀನೊಬ್ಬನೇ ಸಾಗಬೇಡ
ಸಖಾ ಅಲ್ಯಾರಿಲ್ಲ
ಹೊನಲು ಬೆಳಕಿಲ್ಲ
ಹಣುಕಲು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ
ಇಂದು ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ!
*******

ಕಲ್ಪನಾ ಲೋಕದ
ಬರೀ ಹುಸಿ ಕವಿತೆಯಿದು
ಇದನೋದಿ ನೀ
ಓಡಿ ಹೋಗದಿರು
ಏನು?
ಜೀವಕೆ
ಒಡನಾಡಿ
ಸೂರ್ಯ ಸಖನಾಗಿ
ನಾನು ಸಾಲದೆ?
***********

ಪ್ರೀತಿಯ
ನೆನಪು ಮನದಲ್ಲಿ
ಕನಸಲಿ
ಕಂಡಂತೆ ನೀ
ನಿಜರೂಪದಿ ನಿಂತಾಗ
ಮತ್ತೇರಿದ ಕ್ಷಣ
ಸೂರ್ಯನಾಗಮನದಲಿ
ನೀ
ಇಲ್ಲವಾದಾಗ
ಜರ್ರೆಂದು ಮನ
ಮೂಕವಾಗುವುದು
ಜೀವಶವದಾಂಗ್!
**********

ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಅಕ್ಷರದಲ್ಲಿ
ನೀನೇ ತುಂಬಿರುವಾಗ
ನಳನಳಿಸುವ
ಅವನ ಆಸೆ ಏಕೆ?
ಬಳಿಯಲೇ
ಸಾಗಿ ಬರುವ
ಬದುಕಿನ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ
ನಿನಗೆ ಈ ಪರಿತಾಪವೇಕೆ?
************

11-2-2018. 9.23pm