ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕೂತು ಬರೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ ಬರಹದೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತ ಹಾಗೆ ಮುಂದುವರೆದು ರಾತ್ರಿ ಕೂಡಾ ಮತ್ತದೇ ಮಾತು ಅದರೊಂದಿಗೆ. ಇಂತಹ ಚುಟುಕು ಕವನಗಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ ಮದ್ಯೆ ಬೇರೆ ಯಾವ ಕೆಲಸ ಬಾರದೇ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಅನಿಸಿತು. ಅಬ್ಭಾ ಬರಹವೇ!! ***********
ನಿನ್ನ ಒಂದು ನಗುವಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನದೊಂದು ಖುಷಿಯಿದೆ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬದುಕಿಬಿಡಲು ಮನಸು ಷರಾ ಬರೆದಿದೆ. **********
ಸೋತು ಹೋದ ಬದುಕಿಂದು ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರೊಡೆದಿದೆ ನಿನ್ನ ಪಾದದ ಗುರುತೇ ಇದಕೆ ಮೂಲ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. *********
ಕತ್ತು ಬಾಗಿದ ಬೆನ್ನು ನೋವು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಮಾಯವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮರೆಸಿದೆ. *********
ನೀನು ಹೀಗೆಯೇ ಇರುವೆಯೆಂಬ ಕನಸು ಬಿತ್ತು ನಿನ್ನೆಯೇ ಬೆಳಗಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮರೆತು ಎಲ್ಲ ಮಂಗಮಾಯವಾಗಿದೆ. ***********
ಪದಪದಗಳಲ್ಲಿ ಪದ್ಯ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಡಲಣಿಯಾಗಿಹೆ ನೀನು ಬಂದ ಹೊರತು ಸ್ವರ ಈಚೆ ಬಾರದಾಗಿದೆ. **********
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಇರುವ ಅಂತರ ಜಗವು ಹೇಳಿದೆ ಆದರೇಕೊ ಇದು ನನಗೆ ಒಗಟಾಗೇ ಉಳಿದಿದೆ. ***********
ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳಿಸುವ ಸಂಗತಿ ತಿಳಿದು ಕೊಂಚ ಮೈ ನಡುಗಿದೆ ನೀನು ಬಂದರೇನೇ ಅದಕೆ ಧೈರ್ಯ ಬರುವುದೆಂದಿದೆ. *********
ತಾವು ಇಲ್ಲದ ಕಟ್ಟುವಿಕೆಗೆ ಏನು ಅರ್ಥ ಎಂದಿದೆ ನಿನ್ನ ಸಹಾಯ ಪಡೆದು ನೋಡು ಆಗ ಸಂಗತಿ ಬೇರೆ ಎಂದಿದೆ. *********
ಹೀಗೆ ಬಂದು ಹಾಗೆ ಹೋಗುವ ನೆಂಟ ನಾನಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ ಬರೆದು ಬರೆದು ಗುಡ್ಡೆ ಹಾಕಿದ್ದು ನೋಡಿ ಹೌದೆಂಬಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. **********
ಕವಿತೆಗಳ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಅಡಗಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೋದೆ ನನ್ನ ನೂಕಿ ಹೇಳಿತು ನೀನು ಆಗಾಗ ಬರೆಯುತ್ತಲೇ ಇರು ಇದೇ ನಾನು ನಿನಗೆ ಕೊಡುವ ಶಿಕ್ಷೆ!
***************
ಬದುಕೇ ಬಣ್ಣದ ರಂಗೋಲಿ ಎದುರಾಗುವ ಜನರ ಮನಸ್ಸೇ ಸರ್ವ ಬಣ್ಣಗಳ ಮಿಶ್ರಣ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಜೀವ ಹೈರಾಣ ಕೊನೆಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಹೋಗುವುದು ಒಂದೇ ತಾಣ. ****************
ಮನಸು ಸದಾ ಥಳಕು ಹಾಕುವ ಆಗಾಗ ಬಣ್ಣ ಬದಲಾಯಿಸುವ ಜೀವನ ಪರ್ಯಂತ ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸುವ ವಿಶ್ವ ಪರ್ಯಟನೆಯನ್ನೇ ಮಾಡುವ ಲಂಗು ಲಗಾಮಿಗೆ ಸಿಗದೆ ನುಣುಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಆಡುವುದು ನವರಂಗಿ ಆಟ. ***************
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಸದಾ ಗಡಿಬಿಡಿ ಎದ್ದೇಳುವುದು ಲೇಟಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ ತಡಿತಡಿ ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನುವಾಗ ನೀ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಸಿಡಿಮಿಡಿ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ನಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಪಿಕಿಪಿಕಿ. **************
ಚೌಕ ಕವಿತೆ
ಮನದ ಮಾತಿಗೆ ಮೌನವೇ ಶೃಂಗಾರ ಅರಿತು ನಡೆದರೆ ಬಾಳದು ಬಂಗಾರ ಇರುವ ಮೂರು ದಿನಗಳೇ ಆಧಾರ ಹೊಂದಿಕೆ ಬದುಕಿನ ಏಕೈಕ ಸಾಕಾರ. **************
9 ಪದಗಳ ಕವಿತೆ
ಹೂವೇ ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಇನ್ನೊಂದು ಮನೆ ಬೆಳಗಿ ಸಂತಾನ ಸಂಪತ್ತಿಗೆ ಒಡೆಯಳಾಗಾಮನೆಯ ಜ್ಯೋತಿಯಾಗುವಳು! ************
ನಗುಮೊಗದಲಿ ನಾನಂದು ನಿನಗೆ ಏನೋ ಹೇಳಲು ಹೊರಟಿದ್ದೆ ಕಿವಿಗಿಟ್ಟ ನಿನ್ನ ಮೊಬೈಲಿನಲಿ ನೀ ಉಲಿಯುತ್ತಿದ್ದೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜೋರಾಗೇ ಅವಳಾ…ಗಂಟು ಮೋರೆ ಗಿರಾಕಿ.
ಆ ಕ್ಷಣ ನಾನಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಈ ಮಾತು ನನ್ನ ಕುರಿತೇ ಇರಬಹುದೆಂದು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲಿ ಗಂಟಾದ ನನ್ನ ಮುಖ ನೀ ನೋಡಬೇಕೆಂದೇ ಎದುರಾದೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಊದಿಸಿಕೊಂಡು.
ಸೂಕ್ಷ್ಮಮತಿ ನೀನು ಗಮನಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟೆ “ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿದ ಕೈ” ಅಂದು ನೀ ಹೇಳಿದ್ದು ಸಾಭೀತೂ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ ನಾಚಿಕೆಯಾಗುತಿದೆ ಈಗಲೂ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಥೋ…….ನನ್ನ ತಲೆ ಕಾಯಾ!
“ಹೆಂಗಸರ ಬುದ್ಧಿ ಮೊಣಕಾಲ ಕೆಳಗೆ” ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳಬೇಡೊ ಮಾರಾಯಾ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಹೊಗಳಿಕೆ ಬೇಕು ತೆಗಳಿಕೆ ಬೇಡಾ ಇದು ತಿಳಿಯದ ಗಂಡಸರು ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಿದರೂ ಅಷ್ಟೇ.