ದೀಪಾವಳಿ ಸಂಭ್ರಮ ಮುಗಿದ ಹನ್ನೆರಡನೇ ದಿನದಂದು ಬರುವ ಉತ್ತಾನ ದ್ವಾದಶಿಯಂದು “ತುಳಸೀ ಕಲ್ಯಾಣ” ದ ಹಬ್ಬ. ಹಿಂದೂಗಳ ಪ್ರತಿ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ತುಳಸಿ ಗಿಡ ಇದ್ದು ನಿತ್ಯ ಪೂಜಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ. ಕೆಲವು ಕಡೆ ಈ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ತುಳಸೀ ಮದುವೆ ಅಂದರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಕಡೆ ತುಳಸೀ ಕಾರ್ಥೀಕ ಅಂತಲೂ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಕಥೆಗಳು ಈ ದಿನಕ್ಕೆ ಇದ್ದರೂ ಈ ದಿನ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಹಾಗೂ ತುಳಸಿ ವಿವಾಹ ನೆರವೇರಿತೆಂದೂ ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಈ ದಿನದಂದು ತುಳುಸಿ ಮದುವೆ ಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸುವುದೆಂದೂ ಪ್ರತೀತಿ. ಈ ಹಬ್ಬ ನೋಡಬೇಕು ಅಂದರೆ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು. ಅಲ್ಲಿ ಬಹಳ ವಿಜೃಂಭಣೆಯಿಂದ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿರುವಾಗ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡಿದ್ದೆ.
ಹಾಗೆ ನಮ್ಮೂರು ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿ. ಈ ಹಬ್ಬ ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ಬೇಡ ಬೇಡಾ ಅಂದರೂ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಕಾರಣ ಇಷ್ಟೇ ; ನಾವೆಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳು ಸೇರಿ ತುಳಸೀ ಮದುವೆ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ತಯಾರಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನೆನಪು ಹಾಗೂ ಆಗಿನ ಸನ್ನಿವೇಶ.
ದೀಪಾವಳಿ ಹಬ್ಬ ಹದಿನೈದು ದಿನಗಳು ಇರುವಾಗಲೇ ಹಳೆ ತುಳಸಿ ಗಿಡ ಕಿತ್ತು ಹೊಸ ಮಣ್ಣು ಗೊಬ್ಬರ ಬೆರೆಸಿ ತುಳಸಿ ಕಟ್ಟೆಯೊಳಗೆ ಹಾಕಿ ಸಣ್ಣ ತುಳಸಿ ಗಿಡ ನೆಡುವುದು. ಅದು ಚಿಗುರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಗಿಡ ಬೆಳೆದಂತೆ ಬೇರು ನೆಲದೊಳಗೆ ಸೇರಿ ಸೋಂಪಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲೆಂದು ಮೊದಲೇ ಈ ತಯಾರಿ. ನಂತರ ಹಬ್ಬ ಎರಡು ದಿನ ಇರುವಾಗ ಕಟ್ಟೆಗೆ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚುವ ಕಾಯಕ ಶುರು. ಬಣ್ಣ ಅಂದರೆ ಶೇಡಿ ಮತ್ತು ಕೆಮ್ಮಣ್ಣು. ನೀರಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿದ ಕೆಮ್ಮಣ್ಣಿನ ಮಿಶ್ರಣದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹರಕಲು ಹಳೆ ಬಟ್ಟೆ ಜುಂಜು ಮಾಡಿ ಅದ್ದಿ ಅದ್ದಿ ಕಟ್ಟೆಗೆಲ್ಲ ಬಳಿಯೋದು. ಮಾರನೆ ದಿನ ಹತ್ತಿಯನ್ನು ಸಣ್ಣ ಕಡ್ಡಿಗೆ ಸುತ್ತಿ ಶೇಡಿಯಲ್ಲಿ ಚಂದದ ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸುವುದು. ಕೆಂಪು ಬಿಳಿ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಕರೆಕ್ಟ್ ಕಾಂಬಿನೇಷನ್. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಚೆಂದದ ತುಳಸಿ ಕಟ್ಟೆ ರೆಡಿ.
ತುಳಸಿ ಮದುವೆ ಹಬ್ಬದ ಬೆಳಗ್ಗೆ ತುಳಸಿಕಟ್ಟೆ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲೆಲ್ಲ ಸಗಣಿ ಹಾಕಿ ಸಾರಿಸಿ ಒಪ್ಪ ಮಾಡುವುದು. ವಿಧ ವಿಧವಾದ ಬಣ್ಣದ ರಂಗೋಲಿ ಇಕ್ಕಿ ಚಂದ ಗೊಳಿಸುವುದು. ಬೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಟೊಂಗೆಯ ತುಂಬ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ಬೊಂಚು ಇರುವ ಸಣ್ಣ ಟೊಂಗೆಯನ್ನು ಕಿತ್ತು ತಂದು ತುಳಸಿ ಗಿಡದ ಜೊತೆಗೆ ಊರುವುದು. ತೋಟದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಚಿಕ್ಕ ಬಾಳೆ ಗಿಡ ಅಥವಾ ಕಬ್ಬು ಕೊಯ್ದು ತಂದು ಕಟ್ಟೆಯ ನಾಲ್ಕೂ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ಗೂಟ ಹೂಡಿ ಇವುಗಳನ್ನು ಒಂದೊಂದೇ ನೆಟ್ಟಗೆ ಗೂಟಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕಟ್ಟುವುದು. ಮಾವಿನೆಲೆಯ ತೋರಣ ಚಂಡು ಹೂವಿನ ಮಾಲೆ ತೇರು ಹೂವುಗಳಿಂದ ಶೃಂಗಾರಗೊಂಡ ಮಂಟಪ ಸಾಯಂಕಾಲ ಪೂಜೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸಿದ್ದವಾಗುತ್ತಿತ್ತು ತುಳಸಿ ವೃಂದಾವನ!
ಈ ದಿನ ನಾವು ಹೋಗುವ ಸರ್ಕಾರಿ ಕನ್ನಡ ಶಾಲೆಗೆ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಸಾರಾಸಗಟಾಗಿ ಚಕ್ಕರ್. ಇದನ್ನು ಮನಗಂಡು ಆ ದಿನ ಶಾಲೆ ಬಾಗಿಲೂ ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೇ ಮುಚ್ಚತಾ ಇದ್ರು ಮೇಷ್ಟ್ರು.
ಗೋಧೂಳಿ ಮುಹೂರ್ತದಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ಮಡಿಯುಟ್ಟ ಅಪ್ಪನಿಂದ ಪುಟ್ಟ ಕೃಷ್ಣನ ಕೂಡಿಸಿ ತುಳಸೀ ಪೂಜೆ ಶುರು. ಹೂವಿನ ಮಾಲೆ, ಹತ್ತಿಯ ಮಾಲೆ ಸುತ್ತ ಹಣತೆಯ ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ ಮಂತ್ರ ಹೇಳುತ್ತ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇತ್ತ ಅಡಿಗೆಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೈವೇದ್ಯಕ್ಕೆ ಆಯಿಯ ಕೈಚಳಕದಲ್ಲಿ ಅನ್ನ, ಚಿತ್ರಾನ್ನ,ಕೂಸುಂಬರಿ, ಕಾಯಿ ಒಬ್ಬಟ್ಟು ರೆಡಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಎರಡೆಲೆ ಕುಡಿ ಬಾಳೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಅಡಿಗೆ , ಒಬ್ಬಟ್ಟಿನೊಂದಿಗೆ ನೈವೇದ್ಯಕ್ಕೆ ಅಣಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ ” ನೈವೇದ್ಯಕ್ಕೆ ಆತನೆ…ತಗಂಬಾರೆ….” ಅಪ್ಪನ ಕೂಗು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಆಗಲೇ ತುಳಸೀ ಹಬ್ಬದ ಹಾಡು ಗುನುಗುನಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಆಯಿ ಮಂದಗಮನೆಯ ನಡುಗೆಯಲ್ಲಿ “ತಗಳಿ..ಎಲ್ಲಾ ತಂದಿಟ್ಟಿದ್ದಿ. ಹಾಲು ಮೊಸರು ನೈವೇದ್ಯಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದಿ ಮಾರಾಯರಾ…ಯನ್ನ ಮಾತಾಡ್ಸಡಿ, ಹಾಡು ಮರ್ತೋಕ್ತು….” ಅಪ್ಪನ ಕಿರು ನಗು ನಮಗದರ ಪರಿವೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ನಮ್ಮದೇನಿದ್ರೂ ಊರ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಬಂದಿರ್ತಾರಲ್ಲ, ಅವರ ಮುಂದೆ ನಮ್ಮನೆ ತಯಾರಿ ಹ್ಯಾಂಗಿದ್ದು ಕೇಳಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲೇ ಮಗ್ನ.
ಈ ದಿನಕ್ಕೆ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ಆರತಿ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಶೇಷ. ದಪ್ಪ ಬೆಟ್ಟದ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ಅಡ್ಡ ಕತ್ತರಿಸಿ ಬೀಜ ತೆಗೆದು ತುಪ್ಪದಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿದ ಹೂ ಬತ್ತಿ ಇಟ್ಟು ಸ್ವಲ್ಪ ತುಪ್ಪ ಹಾಕಿ ಅಣಿಗೊಳಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಪೂಜೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ ಇದರಿಂದ ಆರತಿ ಬೆಳಗುತ್ತಾರೆ. ನೈವೇದ್ಯದ ಖ್ಯಾಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಕಡಲೆಯಿಂದ ಮಾಡಿದ “ಉಸುಳಿ” ವಿಶೇಷ. ಹಿಂದಿನ ದಿನವೇ ನೆನೆಸಿಟ್ಟ ಕಡಲೆಯನ್ನು ಉಪ್ಪು ಹಾಕಿ ಬೇಯಿಸಿ ಬಸಿದು ಹಸಿ ಕಾಯಿ ತುರಿ ಲಿಂಬೆ ಹಣ್ಣು ಜೊತೆಗೆ ಒಣಮೆಣಸಿನ ಕಾಯಿ ಕರಿಬೇವಿನ ಒಗ್ಗರಣೆಯಲ್ಲಿ ತಯಾರಾದ ಭಕ್ಷ. ಇವೆರಡೂ ಇರಲೇ ಬೇಕು. ಹಾಗೆ ತುಳಸಿಯ ದಳ ದಿನ ನಿತ್ಯದ ಪೂಜೆಗೆ ಇರಲೇ ಬೇಕು. ಅಷ್ಟು ಪವಿತ್ರ ಪತ್ರೆ ಹಿಂದೂಗಳಿಗಾದರೆ ಅನೇಕ ಔಷಧೀಯ ಗುಣವನ್ನು ಕೂಡಾ ಹೊಂದಿರುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದೇ ಇದೆ. ದಿನಂಪ್ರತಿ ಅಲ್ಲದೇ ಈ ಕಾರ್ಥೀಕ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ನಿತ್ಯ ತುಳಸಿಯನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ವಿಶೇಷ ಶ್ರೇಯಸ್ಸೆಂದೂ ನಂಬಿಕೆ.
ಇನ್ನು ದೀಪಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಬಲಿವೇಂದ್ರನಿಗಿಟ್ಟ ತೆಂಗಿನ ಕಾಯಿ ಹಾಗೂ ಅಡಿಕೆ ಶೃಂಗಾರ ಇವೆರಡನ್ನೂ ಹಬ್ಬ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ತೆಗೆದಿರಿಸಿದ್ದು ಈ ತುಳಸೀ ಕಾರ್ತೀಕದ ದಿನ ಪೂಜೆ ಮುಗಿದು ನೈವೇದ್ಯ ಮಾಡುವಾಗ ತುಳಸಿ ಕಟ್ಟೆಯ ಸುತ್ತ ಈ ತೆಂಗಿನ ಕಾಯಿ ಉರುಳಿಸಿ ಬಲಿವೇಂದ್ರ ಪಾತಾಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಅಡಿಕೆ ಶೃಂಗಾರ ಮನೆಯ ಮೇಲೆ ಒಗೆದು ಕಾಯಿ ತುಳಸಿ ಮುಂದೆ ಒಡೆದು ಮಂಗಳಾರತಿ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ತುಳಸಿಗೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಎಲ್ಲರೂ ಮಾಡಿ ಹೆಂಗಸರು ಈ ಕಾಯಿ ತುರಿದು ಸಕ್ಕರೆ ಅಥವಾ ಬೆಲ್ಲ ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡಿ ಉಸುಳಿ ಹಾಗೂ ಇದನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪ್ರಸಾದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹಂಚುತ್ತಾರೆ.
ಊರಲ್ಲಿರುವ ನಾಲ್ಕೈದು ಮನೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಸೈನ್ಯ ಖಾಯಂ ಭೇಟಿ ಪ್ರತಿ ಹಬ್ಬದ ಪೂಜೆಯ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ. ಭಕ್ತಿಗಾಗಿ ಕೈ ಮುಗಿದು ನಿಂತರೆ ಮನಸ್ಸೆಲ್ಲ ಮುಂದಿಟ್ಟಿರುವ ನೈವೇದ್ಯದ ಕಡೆಗೇ. ಜಾಗಟೆ ಭಾರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ತರಾತುರಿ. ಸಂಭಾವಿತರಂತೆ ನಿಯತ್ತಾಗಿ ಕೈವಡ್ಡಿ ತೀರ್ಥ ಹೂವಿನ ಪ್ರಸಾದ ಪಡೆದರೂ ಇಟ್ಟಿರುವ ತಿಂಡಿಗಳು ಕೈ ಸೇರದೇ ಜಾಗ ಖಾಲಿ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣೆ ಕಾಸು ನಾಕಾಣೆ, ಎಂಟಾಣೆ ಕಾಯ್ನ ಖಾಯಂ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ಜಪ್ಪಯ್ಯ ಅಂದರೂ ಯಾರೂ ಅದರ ಮೇಲೆ ಜಾಸ್ತಿ ಕೊಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಎಷ್ಟೆಂದರೂ ನಾವು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲವೇ? ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೂಡಾಕಿ ಅದೆಷ್ಟು ಬಾರಿ ಎಣಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವೋ ಆ ದೇವರಿಗೆ ಗೊತ್ತು!
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲರ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಇದೇ ಪದ್ಧತಿ ಹಾಗೂ ಈ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಒಂದು ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ವಿಶೇಷ ಹಾಡು “ಕಲ್ಯಾಣವೆ ತುಳಸಿ ಕಲ್ಯಾಣವೆ…” ದೊಡ್ಡವರು ಹೇಳುತ್ತಿರುವ ಹಾಡು ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ನಮಗೂ ಉರು ಹೊಡೆದಿತ್ತು. ಮಜಾ ಅಂದರೆ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳು ಇದ್ದಳು. ನಾಲ್ಕು ಮಂದಿ ತರಲೆ ಮಕ್ಕಳು ಅವಳಿಗೆ. ಪೂಜೆಗೆಲ್ಲ ಅಣಿಗೊಳಿಸಿ ಗಂಡ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ತಾನು ಹಾಡಿನ ಪುಸ್ತಕ ಹಿಡಿದು ಕೂರುವಳು ತುಳಸಿಯ ಮುಂದೆ. ಈ ಹಾಡು ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹೇಗಿರುತ್ತಿತ್ತು ಅಂದರೆ ಎರಡು ಸಾಲಿಗಿಂತ ಮುಂದೆ ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.
“ಕಲ್ಯಾಣವೆ ತುಳಸಿ ಕಲ್ಯಾಣವೆ…..ಮಗಾ ಸುಮ್ನಿರ,ಒಂದು ಬದಿಗೆ ಕೂತ್ಗ………
ಕಲ್ಯಾಣವೆ ತುಳಸಿ ಕಲ್ಯಾಣವೆ……ಅಮಾ ಬಾರೆ ಎಲ್ಲೋದೆ ಮಂಗಳಾರತಿಗಾತು….
ಕಲ್ಯಾಣವೆ ತುಳಸಿ ಕಲ್ಯಾಣವೆ……..ಓರ್ಮನೆಯವರನ್ನೆಲ್ಲ ಕರೆದ್ರನ…ಹೋಗಾ ಕರದಿಕ್ಕೆ ಬಾರಾ….
ಕಲ್ಯಾಣವೆ ತುಳಸಿ ಕಲ್ಯಾಣವೆ…..ಥೋ^^^^^ ತಡಿಯೆ ಕೂಸೆ ಸೆರಗ ಜಗ್ಗಡಾ……
ಹೀಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಡು ಮಾತುಗಳು ಮಂಗಳಾರತಿ ಮಾಡುವಾಗಿನ ಜಾಗಟೆ ಸದ್ದಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ ಕೊನೆಗೆ ಹಾಡು ಪೂರ್ತಿ ಮುಗಿತೊ ಇಲ್ಲವೊ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳಾಗಲೇ ಯಾವ ಮಾಯದಲ್ಲಿ ಒಡೆದ ತೆಂಗಿನ ಕಾಯಿ ತುರಿದು ಸಕ್ಕರೆ ಬೆರೆಸುವಲ್ಲಿ ಮಗ್ನವಾಗಿದ್ದು “ತಡಿರೆ…ಪ್ರಸಾದ ತಗಳ್ದೆ ಹಂಗೆ ಹೋಗಡಿ…” ಅಷ್ಟೊಂದು ಕಾಳಜಿ, ಗಡಿಬಿಡಿ ಊರ ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆ.
ಅವಳ ಗಂಡನಂತೂ ಸದಾ ಈ ಸನ್ನಿವೇಶಕ್ಕೆ ಒಂದಷ್ಟು ಬಣ್ಣ ಕಟ್ಟಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದುದು ” ಕಲ್ಲಹಣಿಯೆ ತುಳಸಿ ಕಲ್ಲಹಣಿಯೆ…. ಯಮ್ಮನೆ ಹಾಡು ನಿಂಗ ಕೇಳಿದ್ರ? ಹ್ಯಾಂಗಿತ್ತು….” ಎಂದು ತಮಾಷೆ ಮಾಡುವುದು ಅದಕ್ಕವಳು ಕೋಪಗೊಳ್ಳದೆ ” ಸಾಕು ಸುಮ್ನಿರ್ರ….ಶಣ್ಣ ಹುಡ್ರ ಮುಂದೆ …..” ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬ ನಗು.
ಇವತ್ತಿಗೂ ಊರಲ್ಲಿ ಇದು ನೆನಪಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ವಯಸ್ಸಾದ ಅವಳಿದ್ದರೂ ಗಂಡ ಕಾಲವಾಗಿ ಹಲವು ವರ್ಷ ಆಗಿದೆ. ಅದೇ ನಗು ಮುಖ, ಅದೇ ಕಾಳಜಿ, ಅದೇ ಪ್ರೀತಿ, ಅದೇ ಹಾಡು ಇಂದಿಗೂ ಹೋದಾಗಲೆಲ್ಲ ಆಪ್ತತೆ ಮನೆ ಮಾಡಿದೆ. ವಾಪಸ್ಸು ಬರುವಾಗ ಊರ ಬಾಗಿಲವರೆಗೂ ಬಂದು ಬಳುಗಳಿಸುವಾಗ ನನ್ನ ದೊಡ್ಡಪ್ಪನ ಮಗಳಾದ ಅವಳು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಅಮ್ಮನ ಸ್ಥಾನ ತುಂಬಿ ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ. ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾದರೂ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸಂತೃಪ್ತ ಭಾವ ಅರಳಿಸುವ ಜೀವ!!
18-11-2018. 5.20pm
