ಮೂರು ದಿನಗಳಿಂದ ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಸೌಮ್ಯಾಳಿಗೆ ಫೋನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಎತ್ತದೆ ಇರುವುದು ಶಾಂತಲಾಳಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ತಲೆನೋವಾಯಿತು. ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅನಾಯಾಸವಾಗಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕವಳು ಸೌಮ್ಯಾ. ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆಯುತ್ತಿರಲಿ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಆದ ಮೇಲೆ ಮಿಕ್ಕಿದ ಕೆಲಸವನ್ನೂ ವಹಿಸಿ ಸಂಬಳ ಜಾಸ್ತಿ ಕೊಟ್ಟರಾಯಿತೆಂಬ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಈಗಲೆ ಬುಡಮೇಲು ಮಾಡಿದಳಲ್ಲಾ… ಆಗಲೆ ಎಂಟು ತಿಂಗಳಿನಿಂದ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಇವಳು ಹೇಳದೆ ಯಾವತ್ತೂ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಚಕ್ಕರ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಏನಾಯಿತು ಇವಳಿಗೆ? ಹೋಗ್ಲಿ ಅವಳಮ್ಮನಾದರೂ ಒಮ್ಮೆ ಬಂದು ಹೋಗಬಾರದಾ? ಛೆ! ಈ ಕೆಲಸದವರಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಮೇರ್ಬಾನಿಗೆ ಮಾಡಿದರೂ ಅಷ್ಟೇ. ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಬೇಡ್ವಾ?
ಒಂದು ವಾರವಾದರೂ ಫೋನಿಲ್ಲ,ಪತ್ತೆ ಇಲ್ಲ. ಅಂತೂ ಎಂಟು ದಿನ ಕಳೆದ ಮೇಲೆ ಒಂಬತ್ತನೇ ದಿನ “ಆಂಟೀ…. ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯಿರಿ. ನಾನು ಸೌಮ್ಯಾ…”
ಅಬ್ಬಾ! ಹೋದ ಜೀವ ಬಂದಂತಾಯಿತು.
ಒಳ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ “ಆಂಟಿ ನನಗೆ ಹುಷಾರಿರಲಿಲ್ಲ. ಊರಿಗೆ ಹೊರಟು ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅಮ್ಮಂಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಅವಳ ಫೋನ್ ಕೆಟ್ಟೋಗಿತ್ತು. ನಿಮಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವಳೂ ಎರಡು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಊರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ಲು. ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬಂದ್ವಿ ಊರಿಂದ. ಆಂಟಿ ನಾನು ಇನ್ನು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆಗೆ ಇರುತ್ತೇನೆ. ಅಲ್ಲೆ ಕೆಲಸ ಹುಡುಕೋಣ ಅಂತ. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿರೋದು ಕಷ್ಟ ಆಂಟಿ…”
ಬಡಬಡನೆ ಎಲ್ಲಾ ಓದರುತ್ತಿದ್ದ ಸೌಮ್ಯಾಳ ನಡೆ ಇವತ್ತೇನು ಹೊಸದಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವಳಿನ್ನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ವಿಷಯ ಶಾಂತಲಾಳಿಗೆ ಚಿಂತೆಗೀಡು ಮಾಡಿತು. ಹೋಗ್ಲಿ ಅವಳಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರಲಿ ಅಂತ ಹೇಳೋಣಾ ಅಂದರೂ ಅವಳು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೂ….
ಏನೂ ಮಾತನಾಡದೆ ಮೌನವಾಗಿ ಇರುವ ಶಾಂತಲಾಳ ನಡೆ ಕಂಡು ಸೌಮ್ಯಾ ಸಮಜಾಯಿಷಿ ಹೇಳಲು ಹೊರಟಾಗ “ಆಯಿತು ಇಷ್ಟು ದಿನ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ನೀನು ಬರೋದಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋದೇ ಬೇಜಾರು ಕಣೆ. ಅದೆಷ್ಟು ದಿನ ಬರ್ತಿಯೊ ಬಾ. ಆದರೆ ನಿನ್ನ ರೀತಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರು ಸಿಕ್ಕರೆ ಇಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಹಾಗೇನಾದರೂ ಹುಷಾರು ತಪ್ಪಿದರೆ ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ಬಂದು ಮಾಡಲಿ. ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಹೇಳಿಬಿಡು ಆಯ್ತಾ.”
ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬಂದ ಸೌಮ್ಯಾ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಮತ್ತೆ ನಾಪತ್ತೆ. ಅವಳೂ ಇಲ್ಲ ಅವಳಮ್ಮನೂ ಇಲ್ಲ. ಸಂಬಳವನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗದ ಅವಳ ನಡೆ ಒಗಟಾಗಿ ಕಾಡಿತು.
ಅವಳು ಹೋದ ಕೆಲವು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕೊರೋನಾ ಹಾವಳಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದು ಜನ ಕಂಗಾಲಾಗುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎದುರಾಗಿರುವುದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಆತಂಕ. ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರೂ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲದ ಮೇಲೆ ಶಾಂತಲಾ ಏನು ಮಾಡಿಯಾಳು? ನಿತ್ಯದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ಕಳೆಯೋದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಶುರುವಾಯಿತು ಕೆಲಸದವರ ಬೇಟೆ.
ಒಂದಿನ ಹಾಲು ತರಲು ಬೆಳಗಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಹೋದಾಗ ದಿಢೀರನೆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಳಾದ ಸೌಮ್ಯಾಳ ಅಮ್ಮ “ಆಂಟಿ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀರಾ?”
“ಹೂಂ ಕಣೆ. ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ನಿನಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡೋದು? ಎಲ್ಲಿ ಸೌಮ್ಯಾ. ಪತ್ತೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳಿ ಹೋಗಬಾರದಾ? ಎಲ್ಲಿದ್ದಾಳೆ? ಹೇಗಿದ್ದಾಳೆ? ಸಂಬಳ ಕೂಡಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿಲ್ಲ”
“ಅಯ್ಯೋ, ಆಂಟಿ ಸೌಮ್ಯಂಗೆ ಮತ್ತೆ ತುಂಬಾ ಹುಷಾರಿರಲಿಲ್ಲ. ಊರಿಗೆ ಹೋದವಳು ಬಂದೇ ಇಲ್ಲ. ಅಲ್ಲೆ ಇದ್ದಾಳೆ. ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಊರು ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಆಸ್ತಿ ಇದೆಯಲ್ಲಾ. ಅಲ್ಲೇ ಏನಾದರೂ ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡ್ತೀವಿ. ಅಂಗಡಿ ಹಾಕ್ತೀವಿ ಅಂತೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದ್ರು. ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಾನೇ ಬರ್ಲಾ?”
“ಇರು ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ತಗೊ…ಈ ಹಣ ಸೌಮ್ಯಾಳಿಗೆ ಆಂಟಿ ಕೊಟ್ರು ಅಂತ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡು. ಬಂದಾಗ ಮನೆಗೆ ಬರಲು ಹೇಳು” ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಅವಳ ಮಾತಿಗೆ ಕಾಯದೆ ಅವಳ ಒಂದು ವಾರದ ಸಂಬಳದ ಬಾಬ್ತಿನೊಂದಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಹಣ ಸೇರಿಸಿ
ಕೊಟ್ಟು ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಾಳೆ ಶಾಂತಲಾ.
ಇಡೀ ದಿನ ಮಾತಿಗಿಂತ ಮೌನದಲ್ಲಿದ್ದ ಶಾಂತಲಾ ಒಂದು ರೀತಿ ಬೇಜಾರಿನಲ್ಲೆ ದಿನ ದೂಡಿದಳು.
ಮುಂದುವರಿಯುವುದು ಭಾಗ -4ರಲ್ಲಿ.
30-9-2022 10.00pm
Sandhyadeepa.... 